Ε Ε Ε!! Ο Ο Ο!! ΠΑΡΤΕ ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΚΑΙ ΦΥΓΕΤΕ ΑΠΟ ΕΔΩ!
ΚΛΕΦΤΕΣ!!! ΚΛΕΦΤΕΣ!!!
Γαλάτσι 26-5-2011
γράφει: Χήτας Λάμπρος
Η συγκέντρωση στο σύνταγμα αποτελεί μια καταπληκτική εμπειρία εξέγερσης: 40.000 και πλέον λαού που συναθροίζεται με τρομερό παλμό από τις 6 το απόγευμα έως τις 2 το πρωί. Επίσης εξαιρετικά σημαντικό και ουσιαστικό είναι το γεγονός της ανοιχτής συνέλευσης που έγινε στην πλατεία.
Ακόμη πιο σημαντικό και ενδιαφέρον είναι ότι αυτός ο τεράστιος όγκος λαού, κινείται χωρίς και έξω από την καθοδήγηση των επισήμων και όχι μόνο πολιτικών κομμάτων και συνδικάτων.
Σήμερα το πρωί, μόλις μερικές ώρες μετά, θέλω να τολμήσω, να καταθέσω μερικές σκέψεις που νομίζω μπορούν να βοηθήσουν στην συζήτηση για την κατανόηση του χαρακτήρα της εξέγερσης και ίσως να συμβάλουν (κατά το ελάχιστο μερίδιο τους) στην εξέλιξη της.
Πιστεύω ότι το άμεσο αντανακλαστικό μας και η συνείδηση που διαμορφώνουμε για τα πολιτικά γεγονότα την στιγμή που συμβαίνουν συμμετέχουν μέσα στην ίδια την εξέλιξη τους. Συνεπώς αλλάζοντας αυτήν μας την συνείδηση για τα πολιτικά γεγονότα μπορούμε να αλλάζουμε και την ίδια την εξέλιξη τους.
- Ένα νήμα ενώνει την εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008, με τον Μάιο του 2011. Η σημερινή εξέγερση του Λαού με τεράστια ωριμότητα και αποφασιστικότητα προσπαθεί να κλείσει τον κύκλο της ΒΙΑΣ που άνοιξε με το αίμα του 15χρονου και να κάνει την αντιπαράθεση με τους μηχανισμούς της εξουσίας μια αναμέτρηση πολιτικού εύρους και αποφασιστικότητας. Η εξέγερση είναι ειρηνική. Ο ειρηνικός χαρακτήρας της σημερινής εξέγερσης δείχνει ακόμη μεγαλύτερη αποφασιστικότητα του λαού και την κάνει ακόμη πιο σημαντική και ακόμη περισσότερο ανατρεπτική. Η εξέγερση έχει το πλεονέκτημα στην σφαίρα της πολιτικής και των επιχειρημάτων, το κράτος έχει το πλεονέκτημα στην σφαίρα της βίας. Ο ειρηνικός χαρακτήρας της εξέγερσης αποτελεί σημαντική τακτική νίκη του λαού.
- Η Εξέγερση νικάει κατά κράτος την Χρυσή Αυγή και διακόπτει την επώαση των αυγών του φιδιού. Οικειοποιείται τον δρόμο και κατοχυρώνει την εμπειρία της ειρηνικής συνάθροισης του λαού.
Η εξέγερση ενώνει όλη την μεσόγειο. Είναι γέννημα μιας κοινωνικής αναγκαιότητας αλλά και της συμβολικής σημασίας της περήφανης εξέγερσης του αιγυπτιακού λαού και όχι μόνο. Η εξέγερση είναι αντικειμενικά διεθνιστική. Παίρνει την σκυτάλη από την Ισπανία και συνεχίζει. Βρίσκει δρόμους και διεθνοποιεί τους όρους της πολιτικής αντίστασης και αναμέτρησης. Κανένα μισθοφορικό καραβάνι του διεθνοποιημένου κυβερνητικού ευρωπαϊσμού δεν μπορεί να ενώσει πολιτισμικά και φαντασιακά τις πλατείες της Μεσογείου με το τρόπο που εξέγερση το κάνει.
- Υπάρχει «Ρήγμα» στην ηγεμονία της νεοφιλελεύθερης ιδεολογίας και όχι «Δεξιά Στροφή» του λαού. Ρήγμα υπήρχε και το 2003 και το 2008. Το ρήγμα είναι το ιδεολογικό υπόβαθρο της εξέγερσης του Δεκέμβρη και του Μάιου. Το ρήγμα αποτελεί την μαζική αναπαράσταση και εμπειρία της βαθιάς αδυναμίας του καπιταλισμού να ανταποκριθεί στις προσδοκίες και τις ανάγκες του λαού και της νεολαίας. Η δεξιά στροφή είναι η μαζική τηλεοπτική προβολή και η κατασκευασμένη ψευδαίσθηση της αδυναμίας των κινημάτων να αντισταθούν στην δυναμική του κεφαλαίου. Το «Ρήγμα»είναι σημαντικότερη κατηγορία από την «Δεξιά Στροφή». Το ρήγμα αφορά την ανάγκη, η δεξιά στροφή αφορά τον φόβο. Όμως η ανάγκη γράφει την ιστορία και όχι ο φόβος. Η ανάγκη είναι η κινητήρια δύναμη της εξέγερσης και της ιστορίας. Ο φόβος είναι μονάχα το τελευταίο εργαλείο της εξουσίας. Η εξέγερση είναι η ίδια η απάντηση στο ερώτημα, μας καθοδηγεί και μας προσανατολίζει.
- Η Εξέγερση δεν θέλει τα συνδικάτα. Η θέση αυτή είναι βαθιά πολιτική και ριζοσπαστική. ΟΥΤΕ ΠΑΜΕ, ΟΥΤΕ ΓΣΕΕ φωνάζει η Εξέγερση. Τι άλλο μπορεί να είναι μια οριοθέτηση της εξέγερσης απέναντι στον υποταγμένο συνδικαλισμό, που εν τέλει παραμένει υποταγμένος και στις δύο εκδοχές του. Η θέση αυτή είναι βαθιά πολιτική θέση, γιατί μπορεί να πάει τα πράγματα ένα βήμα εμπρός.
Καθ’ αυτή η εξέγερση, ή ίδια της η διαδικασία, είναι ένα βήμα μπρος, εφόσον θέτει το συνολικό πολιτικό ζήτημα, το «Που να πάει ο Τόπος».
Η Εξέγερση δεν συγκροτείται ως άθροισμα επί μέρους αιτημάτων. Δεν είναι το άθροισμα των αιτημάτων για το τι θα γίνει με τους καθηγητές πανεπιστημίου που δεν προσλαμβάνονται, ή με τις αποζημιώσεις των ανέργων μηχανικών που δεν δίνονται, ή για τις μειώσεις των μισθών των υπαλλήλων στις ΔΕΚΟ.
Η εξέγερση απαιτεί την υπέρβαση όλων αυτών των επιμέρους θεμάτων στο γενικό καθολικό επίπεδο ενός κεντρικού πολιτικού ζητήματος, που είναι η αναχαίτιση της κυβερνητικής πολιτικής, η υπεράσπιση του δημόσιου πλούτου και η υπεράσπιση του λαϊκού εισοδήματος.
Η «Εξέγερση» είναι ένα ΚΑΤΑ ΜΕΤΩΠΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ενάντια στην ΤΡΟΙΚΑ και την κυβέρνηση. Δεν μιλάει έμμεσα για το περιβάλλον όπως κάνουμε για την Κερατέα και για τις κεραίες. Δεν μιλάει έμμεσα για την ελευθερία διακίνησης των ανθρώπων, όπως κάναμε στα διόδια κ.λ.π.
Η εξέγερση «ΕΙΝΑΙ» ένα πολιτικό κίνημα, δεν θέλει να γίνει στο μέλλον!!.
«Δεν τα φάγαμε μαζί, ΔΕΝ ΧΡΩΣΤΑΜΕ, ΔΕΝ ΠΟΥΛΑΜΕ, ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ»
- Η αριστερά είναι απούσα από την εξέγερση. Δεν είναι μονάχα ότι δεν την καταλαβαίνει ή ότι είχε λάθος εκτίμηση για την συγκυρία. Υπάρχει σοβαρό πρόβλημα συμβατότητας, ας πούμε ένα πρόβλημα γεννητικής διαφοροποίησης που μοιάζει να μην επιτρέπει την διασταύρωση. Η αριστερά μοιάζει να είναι εντελώς απολίτικη ενώ η εξέγερση είναι βαθιά πολιτική. Η αριστερά επικαλείται τον σοσιαλισμό για το μέλλον, τον κυβερνητισμό, τον συμβιβασμό ή τον αναχωρητισμό για το παρόν. Η εξέγερση όμως απαιτεί το σταμάτημα της επίθεσης της τρόικας της κυβέρνησης και του κεφαλαίου «Εδώ και Τώρα».
Η εξέγερση έχει πολιτικό διαταύτα, έχει χρόνο (τώρα), έχει και τόπο (την βουλή των ελλήνων που συμβολίζει την πολιτική εξουσία) Η αριστερά δεν έχει.
Όποιος έχει στόχο να διαχωριστεί από τις υπόλοιπες αριστερές δυνάμεις από τα αριστερά ή από τα αριστερότερα, προκειμένου να αυξήσει την πολιτική του καταγραφή αποτελεί κοινωνικό και πολιτικό περιθώριο της εξέγερσης. Γιατί το θέμα δεν είναι το πώς η αριστερά θα κατοχυρώσει την υποκειμενικότητα της, αλλά το πως θα ενωθεί ο λαός και το πως θα νικήσει η εξέγερση.
Όποιος θέλει να διασπάσει το ενιαίο και καθολικό χαρακτήρα της πολιτικής αξίας της εξέγερσης είναι εχθρός και η εξέγερση τον αποβάλλει. Όποιος έχει στόχο να συμβάλει στην ενότητα της πάλης του λαού είναι καλοδεχούμενος. Η απαίτηση είναι απλή, μπορεί να γίνει κατανοητή και κυρίως είναι αναγκαίο να γίνει σεβαστή.
Συνεπώς όσοι από εμάς προκρίνουμε την ενίσχυση του κομμουνιστικού φορέα ως συμπύκνωση της πολιτικής εκτίμησης για τις αναγκαιότητες της περιόδου, ή ακόμη χειρότερα με μικρομεγαλισμό φαντασιωνόμαστε ένα νέο «περισσότερο» κομμουνιστικό φορέα που πρέπει να πάρει την θέση του παλαιού, όλοι αυτοί δυστυχώς βρισκόμαστε όχι μόνο εκτός εξέγερσης αλλά κυρίως εκτός πραγματικότητας.
Όσοι από εμάς αντιλαμβανόμαστε την αντιπαράθεση με την κυβέρνηση ως ένα άθροισμα επί μέρους αντιπαραθέσεων διαφορετικών μεταξύ τους, οι οποίες δεν χρειάζεται να τέμνονται κάπου, ή ότι τέμνονται στον εαυτό μας και την κομματική μας καταγραφή, επίσης είμαστε εκτός πραγματικότητας. Αντίθετα η αναμέτρηση είναι άμεση είναι απτή και έχει κεντρικό πολιτικό χαρακτήρα που ξεπερνά κάθε ένα από τα στοιχεία του σημερινού πολιτικού συστήματος.
Επίσης όσοι από εμάς νομίζουμε ότι ο κόσμος είναι «Πίσω» και δεν «καταλαβαίνει» και ότι εμείς θα πρέπει να αυτοπεριοριζόμαστε για να μην τον τρομάζουμε, επίσης είμαστε εκτός πραγματικότητας. Αντίθετα ο κόσμος όλα τα καταλαβαίνει και αισθάνεται και την δική μας αμηχανία και αδυναμία και την προσμετρά στους συλλογισμούς του.
- Το θέμα λοιπόν είναι τι μπορεί να γίνει ώστε να αλλάξει ο πραγματικός πολιτικός συσχετισμός δύναμης και να εξοπλιστεί ο λαός στην πάλη του.
Υπάρχει μονάχα μια γραμμή.
Είναι η γραμμή ΤΟΥ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΟΥ ΑΡΙΣΤΕΡΟΥ (ή και Λαϊκού) ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ που θα επιχειρήσει να ενοποιήσει την πολιτική αντίσταση και πάλη του λαού σε μια κατεύθυνση που να προωθεί την
– ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΚΑΙ ΠΛΑΤΕΜΑ ΤΗΣ ΛΑΙΚΗΣ ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΤΟΥ ΛΑΟΥ
– ΑΜΕΣΗ ΠΤΩΣΗ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ
– ΣΤΑΣΗ ΠΛΗΡΩΜΩΝ, ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗ ΚΑΙ ΤΕΛΙΚΑ ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ
– ΚΑΜΙΑ ΕΚΠΟΙΗΣΗ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ
– ΑΜΕΣΗ ΕΘΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΗ ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ
– ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ ΚΑΙ ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΟΥ ΛΑΙΚΟΥ ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΟΣ.
Η εξέγερση γνωρίζει πολύ καλά πως κάτι τέτοιο σημαίνει και τη πλήρη ρήξη με την ΕΕ και το ΕΥΡΩ. Το θέμα δεν είναι σήμερα ότι δεν γνωρίζει ο λαός τι είναι αναγκαίο να γίνει, αλλά το ποιες είναι εκείνες οι πολιτικές και οι κοινωνικές δυνάμεις που μπορούν να αναμετρηθούν με αυτήν την προοπτική.
ΔΕΝ ΧΡΩΣΤΑΜΕ – ΔΕΝ ΠΟΥΛΑΜΕ – ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ
Επιτροπές γειτονίας παντού με αυτό το συμβολικό και πολιτικό περιεχόμενο & ταυτόχρονα εξεγερτική και ανυποχώρητη κεντρική πολιτική αναμέτρηση
"Άλλος Δρόμος" στο Γαλάτσι 
Σχολιάστε