-Να μην συνηθίσουμε στον θάνατο

Αυτήν την φορά το «μαντάτο» ξαναήρθε από την διπλανή μας πόρτα. Από την οδό Μπουμπουλίνας στο Γαλάτσι.
Εξηνταπεντάχρονος άντρας, που αντιμετώπιζε οικονομικά προβλήματα, έπεσε από το μπαλκόνι του που βρίσκεται στον τρίτο όροφο, όταν ο δικαστικός επιμελητής ήρθε να του επιδώσει την έξωση.
Δεν πέρασαν μερικές ώρες αφ’ ότου   42χρονος τραπεζικός υπάλληλος έπεφτε από τον βράχο της Ακρόπολης . “Φεύγω, έχω μια δουλειά” είπε στους συναδέλφους του πριν φύγει.
Δεν πέρασαν μερικές μέρες αφ’  ότου ένας εξηντάχρονος συμπολίτης μας αυτοπυρπολύθηκε στην περιοχή της ΛΑΤΟ

Ηράκλειο, Πάτρα, Ξάνθη, Αθήνα, Θεσσαλονίκη……

Δεν περνάει μέρα, δεν περνάει ώρα που να μην ακούσουμε για μια «αυτοκτονία»-δολοφονία.
Η Ελλάδα στις ουρές για ένα πιάτο φαΐ και λίγες πατάτες, η Ελλάδα στα σκουπίδια για ένα κόκαλο κι ένα σκισμένο πουκάμισο, στα μπαλκόνια και τους βράχους να την δολοφονούν καθημερινά.
Αυτήν την Ελλάδα , αυτούς τους θανάτους ποιος θα τους αναδιαπραγματευτεί ;
Ποιοί ξεπουλητάδες, ποιοί  δωσίλογοι   και ποιοί αγοραίοι πολιτικάντηδες θα «αναδιαπραγματευτούν» και τι θα ζητήσουν ;
 Πόση ακόμα ταπείνωση, πόσους ακόμα θανάτους ;

Να μην συνηθίσουμε στον θάνατο
 Μιλάμε με τον διπλανό μας

Αντίσταση, Αυτοοργάνωση και Αλληλεγγύη είναι ο μόνος δρόμος για να ανταπεξέλθουμε στην λαίλαπα που μας επιβάλλουν με τα μνημόνιά τους και τους εκβιασμούς τους.

ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΦΥΓΟΥΝ

 

 

Advertisement