Αγαπητέ φίλε Γρηγόρη

Ανοιχτή επιστολή στο φίλο Γρηγόρη,
στους φίλους της Αριστεράς.

Αγαπητέ φίλε Γρηγόρη,
Αγαπητοί φίλοι της Αριστεράς                             του Σπύρου Παναγιώτου

Συγχωρείστε το προσωπικό τόνο. Απευθύνομαι σε σένα, και μέσα από σένα στους φίλους και τα μέλη της αριστεράς. Απευθύνομαι όχι σαν υποψήφιος δήμαρχος αλλά ως μέλος της «Ενότητας για την Ανατροπή». Μιας κίνησης που δεν έκρυψε ούτε το πρόσωπο της ούτε τις απόψεις της ούτε τις πολιτικές της αναφορές.  Πήρα αφορμή να απευθυνθώ σε εσάς διαβάζοντας την αναφορά στην προσπάθεια μας όπως εκφράστηκε σε πρόσφατη εκδήλωση σας στη πόλη μας και στην ανακοίνωση του ΚΚΕ που δημοσιοποιήθηκε στα τοπικά μέσα. Δεν έχω πρόθεση να παραπονεθώ ότι μας αδικείτε, να γκρινιάξω ότι αναφέρεστε σε «περσινά ξινά σταφύλια», ότι, ότι…. Ειλικρινά δεν νομίζω ότι έχει ενδιαφέρον μια τέτοια συζήτηση.
Το πρόβλημα είναι σοβαρότερο.
Αφορά πολλούς, την πλειοψηφία ίσως των συμπολιτών.
Απευθύνομαι σε εσάς έχοντας στο μυαλό μου ένα ερώτημα. Θα ήταν άραγε διαφορετική η τύχη, το ηθικό, οι προσδοκίες, η αποτελεσματικότητα των αγώνων μας αν οι δυνάμεις της Αριστεράς  είχαν ενώσει στη δράση τις δυνάμεις τους, αν είχαμε δείξει διαφορετική στάση στην χώρα και στη πόλη μπροστά σε όσα συντελούνται γύρω μας;  Θα ήταν λίγο καλύτέρα οι ανασφάλιστοι, οι φτωχοί, οι άστεγοι, οι νέοι, τα παιδιά μας; Θα αισθάνονταν το ίδιο μακάριοι, ήσυχοι, ανακουφισμένοι, οι υποτακτικοί των μεγάλων οικονομικών συμφερόντων; Οι ίδιοι και τα αφεντικά τους;
Έτσι, έχοντας στο μυαλό μου όσους βρίσκονται σε δύσκολη θέση, όσους αναζητούν ελπίδα,  επιτρέψτε μου να παρακάμψω το τυπικό, και δημόσια να διατυπώσω τέσσερις σκέψεις.  Τέσσερις  ερωτήσεις. Απευθυνόμενος σε προοδευτικούς, αριστερούς, κομμουνιστές, από όλο το φάσμα της αριστεράς. Δηλαδή σε σκεπτόμενους ανθρώπους.

Advertisement