Δελτίο Τύπου
Η υπόθεση της επιστράτευσης των εκπαιδευτικών αφορά όλους μας.
Είναι κοινότοπο ίσως να αναφέρουμε ότι η κυβέρνηση, υπηρετώντας το καταστροφικό μνημόνιο, όχι απλώς αδιαφορεί για το Δημόσιο Σχολείο, αλλά το οδηγεί ταχύτατα και σταθερά σε κατάρρευση.
Κατά την διάρκεια εφαρμογής του μνημονίου έχουμε δει την δραματική μείωση των δαπανών για την παιδεία, την διακοπή προγραμμάτων και θεσμών αντισταθμιστικής εκπαίδευσης, την υπονόμευση των μουσικών και καλλιτεχνικών σχολείων, την μισθολογική υποβάθμιση των εκπαιδευτικών, την αυταρχικοποίηση των διοικητικών δομών, τις ελλείψεις σε εκπαιδευτικούς , τις συγχωνεύσεις και τις καταργήσεις σχολείων και τόσα άλλα.
Ποτέ άλλοτε η Δημόσια Παιδεία δεν ήταν τόσο υποβαθμισμένη και συνάμα τόσο ακριβή για την ελληνική οικογένεια.
Και τώρα, λίγες μέρες πριν αρχίσουν οι Πανελλαδικές Εξετάσεις και τελειώσει το σχολικό έτος , το υπουργείο Παιδείας επιλέγει να εξαγγείλει την αύξηση του διδακτικού ωραρίου των εκπαιδευτικών.
Μιά αύξηση που θα έχει σαν συνέπεια να σπρώξει στην ανεργία χιλιάδες ωρομίσθιους και αναπληρωτές αλλά πιθανά και μόνιμους καθηγητές . Η αναστάτωση που θα προκαλέσει σε ένα σχολείο με δεκάδες ειδικότητες η αύξηση του ωραρίου, οι υπεραριθμίες που θα προκύψουν, οι μετακινήσεις στις οποίες θα εξαναγκαστούν κάποιοι εκπαιδευτικοί, η υποβάθμιση του εκπαιδευτικού και παιδαγωγικού έργου από το γεγονός ότι ένας εκπαιδευτικός θα τρέχει σε δύο, τρία ή και περισσότερα σχολεία με το φόβο και το άγχος της απόλυσης, προφανώς δεν απασχολούν τα επιτελεία της κυβέρνησης.
Αυτοί νοιάζονται μόνο για τα επικοινωνιακά παιχνίδια και την καλλιέργεια κοινωνικού αυτοματισμού, συκοφαντώντας τους εκπαιδευτικούς και τους αγώνες τους , φορτώνοντάς τους τις αμαρτίες του δικού τους εκπαιδευτικού συστήματος και υπονομεύοντας τον παιδαγωγικό τους ρόλο.
Και όταν η ΟΛΜΕ καταλήγει σε εισήγηση για απεργία και αγώνα ενάντια σε μία ακόμη επίθεση που δέχεται το δημόσιο σχολείο, η τρικομματική κυβέρνηση (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ) καταφεύγει για τέταρτη φορά φέτος (μετά τους ναυτεργάτες, τους εργαζόμενους των ΟΤΑ και τους εργαζόμενους των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς) στην πολιτική επιστράτευση των εκπαιδευτικών.
Για πρώτη φορά όμως έχουμε προληπτική επιστράτευση .
Ο Σαμαράς , σε μία πρωτοφανή αντιδημοκρατική κίνηση επίδειξης πυγμής και αυταρχισμού στις 11 Μαϊου, υπόγραψε προσωπικά την επιστράτευση 86.000 χιλιάδων καθηγητών.
Για πρώτη φορά επιστρατεύεται κλάδος πριν ακόμη πάρει απόφαση για απεργία , κάτι που συνιστά σοβαρή συνταγματική εκτροπή.
Μόνο η σκέψη , μόνο η εισήγηση για απεργία (η απόφαση θα παρθεί Τετάρτη 15 Μαϊου από την συνέλευση Προέδρων των ΕΛΜΕ, οι οποίες έχουν συνέλευση την Τρίτη 14 Μαϊου) μετατρέπεται σε ιδιώνυμο.
Ο αγώνας πια αφορά όλη την κοινωνία.
Είναι αγώνας για το δικαίωμα όλων μας στην απεργία. Είναι αγώνας για τη δημοκρατία στη χώρα μας. Είναι αγώνας για την υπεράσπιση του δημόσιου σχολείου αλλά πλέον και για την υπεράσπιση της αξιοπρέπειας και της διαβίωσης .
Στην κλιμάκωση του αυταρχισμού απαντάμε με αλληλεγγύη και συμπαράσταση στους εκπαιδευτικούς και καλούμε σε συμμετοχή σε όλες τις κινητοποιήσεις που θα ακολουθήσουν .
– Να δημιουργήσουμε την παιδεία πού αξίζει στα παιδιά μας
– Να τους διώξουμε
– Να σωθεί η χώρα και ο λαός